بلانسبت شما خوانندگان ارزشمند و گرامی? یه تفکر اشتباه تو ایران جان گرفته به این صورت که اگر گاو باشی و خودت را بزنی به اون راه خیلی زرنگ هستی. خیلی وقتها هم فرهنگ رفته سراغ عکسش که اگر گرگ باشی و پدره مردم را درآری خیلی زرنگی و بردی.

هر دو گاو و گرگ هدفشون فرار کردن از این هست که بابت بدست آورد خواسته هامون نمی خوایم هزینه اش را بدیم.

هر دو نشان از نوعی جهل داره که سود کوتاه مدت بهتر از سود بلند مدت است.

من سرنوشت زندگی گرگی را نمیدونم فقط چیزی که تو زندگی میدونم اینه که آدمها همان کاری را با دیگران میکنند که دارند با خودشون میکنند یعنی خودشونم دارند مثل گرگ خودشون را پاره پاره میکنند و پدری از خودشون در میارند که نگو اما براشون عادی شده یعنی طعم زندگی معمولی را نچشیدند که بفهمند زندگی گرگی چقدر درآوره.

بهرحال این سرنوشت زندگی گاوی هست: لطفا در عکس اول به اون گاوهایی که زنده هستند نگاه کنید ببینید چطور دارند به دوستشون نگاه میکنند؟ من فکر میکنم هر وقت آدم خودش را به نفهمی میزنه و گاوبازی در میاره همینطوری به آینده اش نگاه میکنه? یعنی ترجیح میده باور نکنه که :

آخره گاو بودن کباب شدنه   :