انسان
در پناه محافظ، احساس آرامش مى‏کند. پوشش اسلامى نیز نگهبان زن است و به
او امنیت و آرامش مى‏بخشد. پس هر چه این پوشش کامل‏تر شود، درصد امنیت و
حفاظت زنان بالاتر مى‏رود. زحمت حجاب، حق بیمه‏اى است که زن براى تأمین
سلامت خود مى‏پردازد؛ زیرا حجاب، مانع جریان یافتن هواى نفس و نگاه‏هاى
آلوده و فسادآمیز، به حریم پاک زنان مى‏شود. پوشش، سدّى بزرگ در برابر
تهاجم فرهنگ غرب است. جایگاه والاى زن مى‏طلبد که این گوهر آفرینش، در صدف
حجاب قرار گیرد تا ارزش‏هاى انسانى‏اش در امان بماند. فلسفه نگهبانى و پوشش
اشیا، ارزش آنهاست و هر قدر این ارزش بالاتر باشد، نسبت نگه‏دارى آنها نیز
بیشتر مى‏شود.
پوشیدگى زن، نماد پرهیزکارى اوست. وقتى زن تقواى جنسى
را رعایت کند و خود را بپوشاند، وعده‏هاى الهى که براى پرهیزکاران داده شده
است، درباره او نیز محقق مى‏شود. در واقع، چیرگى بر هواهاى نفسانى و
چشم‏پوشى از لذت‏هاى حرام، به انسان هیبت و وقار مى‏بخشد. به صورت
ناخودآگاه، برخورد مردان با زنانى که پوشش ناقصى دارند، برخوردى شهوانى و
ابزارى است، ولى برخوردشان با زنان پوشیده و با حجاب اسلامى، برخوردى همراه
با احترام و تکریم قلبى است.
نوع پوشش زن، معرّف شخصیت عفیف یا
هوس‏انگیز اوست که موضع‏گیرى مرد را در برابر او مشخص مى‏کند. تا وقتى
بانوان، خود را از دید چشم‏هاى حریص مردان مى‏پوشانند، دریاى نفس آنها آرام
است، ولى وقتى به جلوه‏گرى دست مى‏زنند، تلاطم روحى و نابسامانى روانى را
براى مردان فراهم مى‏آورند.