سه شنبه 92 مهر 30 , ساعت 11:6 صبح
هوا حال میده واسه گریه کردن
شبه و با خیابابون و غرق سکوته
چقد با شکوهه همین گریه
وقتی تصور کنی که خدا روبروته
هوا حال میده واسه بی قراری
که یک لحظه بغضت رو تنها نزاری
که آروم بشینی یه گوشه بباری
که یادت بیاری اونو نداری
.
.
.
چه بارون بباره چه بارون نبارهبا هر اتفاقی بیادت می افتم
نوشته شده توسط زهرا | نظرات دیگران [بدون نظر]
لیست کل یادداشت های این وبلاگ